Szkic do historii Domu Kultury Dzieci i Młodzieży w Starogardzie - Ewa Kuligowska [1971-1975]] |
niedziela, 26 sierpień 2012 | |
DOM KULTURY DZIECI I MŁODZIEŻY – 1971 – 1975 Dyrektor Ewa Kuligowska Ewa Kuligowska już w pierwszych miesiącach po przejęciu placówki nadała jej zupełnie inny charakter i zasadniczo zmieniła jej cel działania. W przeciwieństwie do Michała Piankowskiego, dla którego najważniejsze było działanie w samym DKDiM, dla niej liczyło się to, co DKDiM może pokazać na zewnątrz.
Wyjście na zewnątrz Plan na rok szkolny 1971/72
W planie pracy instruktorzy pracowni DKDiM mieli do zrealizowania szereg imprez poza siedzibą. Pracownia muzyczna miała dobrze się przygotować do Święta Pieśni i Tańca oraz Obchodów Dni Oświaty, Książki i Prasy oraz Międzynarodowego Dnia Dziecka. W dniu tym miała dać występy w ogródkach jordanowskich, co w historii placówki było absolutną nowością. Pracownię rzeźby czekało urządzenie wystaw nie tylko w DKDiM, ale i w mieście, na przykład w księgarni na Placu 1 Maja (dziś: Rynek – przyp. red.). To samo dotyczyło pracowni szkutniczej. Pracownia fotograficzna miała się zająć urządzeniem stałej wystawy w „gmachu” DKDiM - w jadalni, na stałych podkładach - a oprócz tego przygotowaniem wystawy tematycznej o Starogardzie. Przed pracownią metaloplastyczną stanęło zadanie – przygotowanie drobnych upominków do wykorzystania na przykład na Dzień Nauczyciela. Jeden z punktów planu dotyczył założenia wśród instruktorów i wychowawców Koła Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego.
Dyrektor placówki przedstawiła też propozycje udziału dzieci i młodzieży w imprezach świąt państwowych i lokalnych: 1 Maja – występ zespołu muzycznego, odpowiedzialny J. Schulz, 26 maja - Międzynarodowy Dzień Matki – laurki przygotują dzieci ze świetlicy, odpowiedzialna B. Ciechańska, 9-30 maj - Dni Oświaty, Książki i Prasy – wystawa rzeźb, odpowiedzialny Z. Oller. Czerwiec – Święto Pieśni i Tańca – występ zespołu muzycznego, odpowiedzialny J. Schulz. Gdy instruktor modelarni szkutniczej Ruliński zauważył, że modele wracają z wystaw i pokazów zniszczone lub uszkodzone, dyrektor Kuligowska poleciła, by budować je z zabezpieczeniem ze szkła w formie gablotki lub drewnianej skrzynki. Zaproponowano też zorganizowanie konkursu fotograficznego dla dzieci i młodzieży o zasięgu powiatowym. W związku z tym L. Ćwiek zaczął korzystać z pracowni fotograficznej Polfy, gdyż ta w DKDiM była źle zaopatrzona.
W czerwcu 1971 r. sprawozdania roczne złożyli instruktorzy: Jan Schulz - pracownia muzyczna Edmund Kropidłowski - pracownia techniczna Lech Ćwiek - pracownia fotograficzna Leon Ruliński - pracownia szkutnicza Janina Śliwa - pracownia gospodarstwa domowego Władysław Balicki - pracownia metaloplastyczna Irena Szulca - nieobecna, na urlopie macierzyńskim Wychowawcami świetlicy w tym roku szkolnym byli: B. Cichańska i F. Jasiński.
1972/73 Wielkie zmiany w składzie zespołu
Po roku skład zespołu instruktorów wyglądał już zupełnie inaczej. W radzie 16.10.1972 uczestniczyli: Ewa Kuligowska, Adela Żywek, Andrzej Kawałkowski, Zdzisław Jasiński, Zygmunt Oller - zespół rzeźby ludowej, Brygida Cichańska, Teresa Kostek, Janusz Sosnowski - koło tenisa stołowego, Ryszard Malinowski, Wiesław Wiącek, Jan Schulz i Irena Szulca - pracownia gospodarstwa domowego. Na 12 osób z poprzedniego składu zostały dwie.
Istniały pracownie: muzyczna, rzeźby, sztuki użytkowej, techniczna i sportowa. Bardzo aktywny był Z. Oller, który przygotował wystawę rzeźby w SP nr 4 oraz w ogródku jordanowskim. Wzorem roku ubiegłego w placówce zostały zorganizowane koncerty w wykonaniu Państwowej Średniej i Podstawowej Szkoły Muzycznej w Gdańsku. Ewa Kuligowska postarała się także o wyjazdy do Opery i Filharmonii Bałtyckiej. Pomyślnie zakończyły się jej rozmowy z dyrekcją Fabryki Mebli Okrętowych w sprawie opieki fabryki nad niektórymi kołami placówki.
W tymże roku szkolnym nowymi propozycjami były: koło polonistyczne prowadzone przez Marię Janikowską, zespół muzyczny prowadzony przez Stanisława Karbowskiego i koło sportowe - piłka nożna.
1973/74 Dzieci z rodzin rozbitych Na radzie we wrześniu 1973 r. omówiono statut placówki normujący działalność DKDiM według Statutu Domów Kultury. Statut przewidywał nabór młodzieży do pracowni w ilości 10-15 członków. Instruktorzy uważali, że to za dużo ze względu na warunki lokalowe. Ewa Kuligowska miała takie zdanie. Mówiła o katastrofalnych warunkach w baraku i o tym, że przytłaczająca większość dzieci i młodzieży uczęszczających na zajęcia pochodzi z rodzin rozbitych, moralnie zaniedbanych. Podziękowała Ollerowi, który sam rekrutował młodzież nosząc rzeźby do szkół nr 3 i 4, oraz Malinowskiemu, który werbował młodzież w porozumieniu z dyrekcją w szkole przyzakładowej Polfy.
Pod koniec listopada 2003 r. utworzono Radę Młodzieżową, żeby pracować „metodą samorządności”. W związku z pójściem na urlop przysługujący z tytułu kończenia studiów pedagogicznych pani dyrektor przekazała pieczę nad działalnością placówki Janowi Schulzowi. Przytoczyła również treść wystąpienia inspektora szkolnego Stanisława Lipskiego dotyczącego pracy wychowawczej polegającej na współdziałaniu z młodzieżą.
W kwietniu 1974 określono działania, jakie placówka miała podjąć przede wszystkim z okazji 30-lecia PRL. W związku z Dniami Oświaty, Kultury, Książki i Prasy zespoły muzyczny i teatralno-wokalny miały występować dla społeczeństwa Starogardu. Zespół wokalny i muzyczny miały się przygotować do występów na Powiatowym Święcie Pieśni i Tańca według grafiku przygotowanego przez wizytatora Edmunda Falkowskiego. „Szczególnie podniośle”, z uwagi na 30-lecie PRL, miała wygląda uroczystość obchodów 1-Majowych. Oprócz własnego programu, jaki miały dać zespoły muzyczny, wokalny i recytatorski, planowano zaproszenie dzieci z ZDK Jabłowo z programem poetyckim oraz z koncertem uczniów Szkoły Muzycznej w Starogardzie. Z okazji 30-lecia PRL miała zostać zainaugurowana wystawa dorobku artystycznego placówki. W dniach od 26 maja do 10 czerwca w ZDK Polfa w sali wystawowej miała być czynna ekspozycja z prezentacją dorobku zespołów: malarskiego, rzeźby i fotografiki. Otwarcie wystawy miał uświetnić występ zespoły muzycznego. Za projekt odpowiadał plastyk Ryszard Rebelka.
Podsumowanie roku Dane na temat stanu nauczycielstwa w powiecie Omawiając zagadnienia poruszone na naradzie dyrektorów w dniu 17.06.1974 r. dyrektor Ewa Kuligowska podała informację na temat stanu kadry nauczycielskiej w powiecie: 619 nauczycieli, z tego 30 z wykształceniem wyższym, 27 z wyższym zawodowym, 344 po SN, 218 – po Liceum Pedagogicznym. Podsumowała też rok szkolny. Placówka czynna była w roku szkolnym 1973/74 w godzinach od 8 do 19. Oprócz 2 grup wychowawczych w świetlicy działały 22 koła zainteresowań w ramach pracowni: muzycznej: akordeony, gitara, flety, orkiestra, plastycznej – rzeźba, malarstwo, teatralnej – recytatorstwo, teatr dziecięcy, wokalny, technicznej – fotografika, gospodarstwo domowe, sportowej – tenis stołowy.
Orientacyjny stan uczestników na dzień 30.04.1974 r. wynosił 360 osób, nie wliczając w to dzieci i młodzieży korzystających z posiłków regeneracyjnych w placówce. Kadra instruktorów pracowała w liczbie 8, w tym 3 pracowników etatowych. Występy zostały zrealizowane aż nadto. Do najciekawszych należały: występ z okazji Dni Kociewia (30.05.1974) i występ dla organizacji TPD w ogródku jordanowskim (6.06.74). Dzieci i młodzież były w kinie na „Królu Maciusiu I”, a w placówce oglądały filmy „Przygody psa Cywila” i „Ząb rekina”. Zorganizowano wystawy w Domu Książki z informacją o działających pracowniach: fotograficzną „Wakacje w obiektywie” i „DKDiM w obiektywie”, dorobku artystycznego w ZDK Polfa. Członkowie kół brali udział w konkursach: „Gdańsk w oczach dziecka” (zorganizowany przez „Dziennik Bałtycki”) i ogólnopolskim konkursie rysunkowym „Moja Ojczyzna” (przeprowadzenie eliminacji powiatowych). Frekwencja na wszystkich zajęciach wyniosła 84 procent. Słabo wypadła działalność samorządu. Z przyczyn obiektywnych nie zwiedzono również zakładów pracy (brak zezwoleń).
1974/75 Ziemniaki na scenie Na wrześniowej radzie mówiono na temat sposobów rekrutacji: zgłoszenia uczestników zeszłorocznych, afisze rozesłane do szkół i wywieszone w mieście, pisma do dyrekcji szkół i kontakty indywidualnych. Nic nie wyszło ze starań dotyczących zmiany siedziby placówki. Dyrektor Kuligowska liczyła na lokal w koszarach. Sprawa zmiany lokum stawała się paląca, gdyż w baraku stan katastrofalny stan stropodachu groził zerwaniem. W dyskusji stwierdzono m.in., że „Wydział Oświaty bardzo mało interesuje losami placówki i warunkami pracy. Placówka jest nieodpowiednia na wczoraj, a co dopiero na dziś i jutro”. Kuriozalnym przykładem ciasnoty i kompletnego braku funkcjonalności obiektu było składowanie ziemniaków na scenie.
Nowym pracownikiem MDKDiM został Stanisław Karbowski, prowadzący orkiestrę dętą „zlokalizowaną” w LO.
W marcu 1975 specjalna komisja wizytowała OPP. Po obejrzeniu „wytworów prac” dziecięcych w pracowniach wyraziła uznanie dla instruktorów, ich pracy i dyrekcji, pomimo piętrzących się trudności. Zapewniła, że będzie wnioskować o jak najszybszą zmianę lokalu. Dyrektor Ewa Kuligowska poinformowała o imprezach (1 Maja, wystawa z okazji 30. rocznicy wyzwolenia Starogardu, Powiatowe Święto Pieśni i Tańca) oraz o możliwości zakupu biletów na spektakl „Czterej pancerni i pies” w Teatrze Muzycznym w Gdyni (zaproponował Karbowski). Podjęto decyzję, że OPP nie będzie brało udziału w pochodzie, ale na akademiach w szkołach nr 1 i 3 i w ODK SM „Kociewie”. Koło malarskie przygotuje wystawę na tematy „Starogard w oczach dzieci”, „Pochód 1-Majowy”, „Przyjaźń między narodami”. Wystawa odbędzie się w Komitecie Powiatowym PZPR w Starogardzie.
W sprawozdaniu z działalności OPP za rok 1974/75 (18.06.1975) m.in. napisano: „Zajęcia świetlicowe odbywały się w dwóch grupach. Obejmowały 50 dzieci przeważnie z rodzin rozbitych, wielodzietnych i alkoholików. 20.12.1974 r. placówka uległa częściowej likwidacji ze względu na katastrofalny stan techniczny pomieszczeń. Zamknięcie objęło świetlicę z dożywianiem dla 180 osób, pomieszczenia dla kół: fotograficznego, tenisa stołowego i gospodarstwa domowego. Powstały punkty filialne placówki. Upadły koła gospodarstwa domowego.”
Od stycznia 1975 r. działało 15 kół: alty, tenory, klarnety, trąbki, perkusje, basy, werble, orkiestra akordeonistów, akordeony I grupa, akordeony II i III grupa, gitary, wokalno-recytatorskie, malarstwo, rzeźba, tenis stołowy I i II grupa, fotografia I i II grupa.
Stan uczestników 30.05.1975 - 231, średnia frekwencja – 85 procent Orkiestrę dętą prowadzili: Stanisław Karbowski na etacie i Roman Wesołek – instruktor godzinowy. Orkiestra występowała aż 13 razy. Uczestniczyła w programie artystycznym w hali Oliwia z okazji XXX-lecia wyzwolenia Wybrzeża. Orkiestrę akordeonistów oraz naukę gry na akordeonie, gitarze i kontrabasie prowadził (od lat) Jan Schulz. Większość uczestników uczących się od kilku lat pozostała w zespole, który zajął I miejsce na przeglądzie zespołów artystycznych z okazji Święta Pieśni i Tańca w Starogardzie. Zespół występował publicznie 10 razy. Zespoły recytatorski i wokalny, jak również i teatralny do grudnia 1974 r. prowadziła Ewa Kuligowska. Zespół dał 5 montaży słowno-muzycznych. W sumie miał 10 udanych występów. Na sukces poważnie wpłynął jednolity strój. Koło plastyczne prowadził Ryszard Rebelka. Zorganizowano 2 wystawy dorobku placówki, które objęły też prace Z. Ollera. Koło rzeźby należy niewątpliwie do najbardziej płodnych w placówce. Koło tenisa stołowego na jednym stole w sali ODK SM „Kociewie” prowadził Bogdan Kruszona. Koła fotograficzne pracowały pod kierunkiem instruktora Ryszarda Malinowskiego również gościnnie, w SP nr 1. Nowością było wprowadzenie tzw. ciemni otwartej, do której każdy mógł przyjść po radę. Dużo kłopotów, pomijając stan lokalu, przysporzyły placówce częste włamania, ekscesy chuliganów, podpalanie śmieci w śmietniku i zły stan instalacji elektrycznej.
Rada 26.05.1975 Obecni: dyr. placówki Ewa Kuligowska, instruktorzy: Rebelka, Malinowski, Kruszona, Schulz, Wesołek. Karbowski, nieobecny Oller. Ewa Kuligowska była dyrektorem do przeprowadzki OPP z baraku do ratusza. Przeprowadza miała miejsce w październiku – listopadzie 1975 roku.
UzupełnieniaZatrudnienia, rezygnacje i zwolnienia
Inne dokumenty pokazują, jak duża była rotacja instruktorów w MDKDiM w okresie 1971 – 1975, jaką pełnili rolę oraz zmiany w placówce.
W roku szkolnym 1971/72 pracowali m.in.:
Stanisław Karbowski - 1.09.1971 - 31.01.1972 r instruktor. Jan Hercke - instruktor modelarni szkutniczej. Jan Haffke (wykształcenie średnie muzyczne) - 1.04.1972 - 30.06.1972 r. prowadził orkiestrę dętą ZHP w Starogardzie. Czesław Drews - 1.05.1972 - 30.06.1972 r.
Ludwina Myszkier - 1.03.1971 - 30.11.1971 r. Teresa Tarkowska - 30.02.1972 do 15.10 - pracowała jako pomoc kuchenna. Zofia Stanek – wychowawca półkolonii w lipcu 1992 r. Alina Stachowska – od 2 czerwca 1972 r. do 21 lipca 1972 wychowawca półkolonii zimowych.
Rok szkolny 1972/73 Adela Żywek – przyjęta 2 lata temu na stanowisko sekretarki zaczęła pracować jako instruktor imprez masowych. Zygmunt Oller (wykształcenie wyższe magisterskie) - instruktor pracowni plastycznej. Ryszard Rebelka - instruktor pracowni plastycznej. Irena Szulca - przyjęła obowiązki instruktora pracowni gospodarstwa domowego. Jan Schulz (wykształcenie niepełne średnie) – instruktor. Ryszard Malinowski - instruktor fotografiki. Janusz Sosnowski (SN) - instruktora tenisa stołowego, instruktor sportowy, od 1.10.1972 wychowawca. Maria Janikowska - instruktor pracowni polonistycznej od marca 1972 do września 1973 (nie ponowiła umowy). Teresa Trzebiatowska - instruktor pracowni plastycznej (we wrześniu 1973 nie ponowiono umowy). Wiesław Wiącek - instruktor w roku szkolnym 1972 - 1973 pracowni obróbki drewna i metalu (po roku nie ponowił umowy). Maria Frost – intendent. Teresa Sulima - od 1 marca 1973 do 30 września 1973 r. zatrudniona na połowę etatu sekretarki. Po tym okresie nie ponowiła umowy. Malwina Łazarska – 2 stycznia 1973 r. sekretarka na pół etatu w Świetlicy Międzyszkolnej. Czesław Ronkowski – od 1 marca 1972 r. kierownik administracyjno-gospodarczy. Z dniem 1 lipca 1972 r. został powołany przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starogardzie Gdańskim Wydział Oświaty na stanowisko głównego księgowego.
Rok szkolny 1973/74 Marianna Czech - kucharka, 30 września 1973 r. przeszła na emeryturę, Zygmunt Oller – instruktor, przemianował od 1 września 1974 r. koło plastyczne na pracownię rzeźby. Zdzisław Jasiński - starszy inspektor w dziale PHP w Polfie złożył pismo, w którym poinformował, że chciałby zostać instruktorem kółka filatelistycznego. Adela Żywek - księgowa w Zakładach Spirytusowych w latach 1967 – 1969, od 1 maja 1969 r. sekretarka w DKDiM, potem instruktorka ds. imprez masowych, w maju 1973 r. po ukończeniu Studium Oświaty i Kultury w Starogardzie Gd. i poinformowała, że „jej marzeniem jest praca z dziećmi – na stanowisku wychowawcy w świetlicy SP nr 7”. Teresa Kosk - poinformowała, że chciałaby zostać instruktorem sztuki użytkowej. Dyrektor SP nr 2 im M. Konopnickiej nie widziała przeszkód, Wiesław Wiącek - napisał, że chce być instruktorem pracowni obróbki drewna i metalu. Dyrekcja SP nr 3 poinformowała Prezydium, że „kolega ma 7 godzin ponadwymiarowych” (dyr. Halina Popławska) Andrzej Kowałkowski - napisał w podaniu, że chce być instruktorem kolarstwa. Pracował w Starogardzkich Zakładach Obuwia w dziele Głównego Energetyka. Został instruktorem sportowym. Lucjan Rynk - od 1 stycznia 1973 r. do 30 czerwca 1974 r. pracował na stanowisku sprzątacza konserwatora. Potwierdzając odbiór pisma (umowa z pracownikiem fizycznym) napisał: „Oświadczam, że znane mi są przepisy dekretu z dn. 20 X 1949 o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (...)”. Jakub Nagrodzki - od 1 grudnia 1973 r. instruktor w wymiarze 10 godzin, został zwolniony z obowiązku pełnienia funkcji trenera piłki siatkowej w sekcji Piłki Siatkowej w WLKS Neptun Zakład Produkcyjno-Naprawczy Mechanizacji Rolnictwa.
1974/75 Bogdan Kruszona – 31 sierpnia 1974 r. otrzymał zgodę dyr. SP 2 Anieli Piątek i od 1 września 1974 r. do 30 czerwca 1975 r. został instruktorem tenisa stołowego. Maria Thomalla - wychowawczyni świetlicy została przeniesiona na stanowisko nauczycielki do Państwowego Przedszkola Nr 1 w Starogardzie 20 grudnia 1994 r. z powodu likwidacji Świetlicy Międzyszkolnej. To samo dotyczyło Brygidy Cichańskiej, która pracowała w świetlicy na stanowisku wychowawczyni od 15 października 1970 r. Otrzymała stanowisko wychowawcy w Zakładzie Wychowawczym w Starogardzie. Tu, w dokumentach, został podany stan świetlicy – bardzo ubogi, przeważnie gry planszowe. Irena Szulca (Irena Rekowska) – instruktor gospodarstwa domowego, 24 godziny dydaktyczne, 12 stycznia 1974 r. poprosiła o urlop wypoczynkowy. Marię Frost w piśmie z dnia 14 grudnia 1974 r. poinformowano o rozwiązaniu umowy o pracę z dniem 1 marca 1975 r. - również w związku z likwidacją placówki. M. Frost była zatrudniona 1 lipca 1972 r. na pół etatu jak intendent. Władysława Rynk, przyjęta 1 października 1992 r. do Świetlicy Międzyszkolnej, 28 lutego 1974 r. zrezygnowała z pół etatu intendenta. Od 1 marca zaczęła pełnić funkcję sprzątaczki i pomocy kuchennej. Otrzymywała ryczałt za palenie w piecach. Jako kucharka pracowała od 1 września 1973 r. Irena Miszewska, wcześniej pomoc kuchenna, zatrudniona od 16 października 1972 r. w Świetlicy Międzyszkolnej.
Bogdan Świeczkowski poprosił o rozwiązanie stosunku pracy w DKDiM z dniem 20 listopada 1974 r. z powodu choroby. Był „robotnikiem przy pracy lekkiej na pół etatu”. 2 grudnia 1974 r. robotnikiem przy pracy lekkiej w OPP został Jan Ossowski. Na dotychczasowym stanowisku został Bernard Sokuń – emeryt, od 1 września 1974 r. robotnik przy pracy lekkiej na pół etatu do 31 grudnia 1974 r. 11 września 1974 r. dyrekcja DKDiM rozwiązała stosunek pracy z Leonardą Łącką z powodu choroby trwającej ponad 3 miesiące. Łącka od 1 maja 1969 r. była zatrudniona w DKDiM jako sprzątaczka wykonując swe obowiązki w Stanicy Harcerskiej. We wrześniu 1974 r. jako stażystka na pół etatu – kasjer rozpoczęła pracę Maria Schulz (córka Jana Schulza, matka - Elżbieta Balbuza). Od 1 stycznia 1975 r. pracowała jako referent w OPP na pół etatu. Z dniem 1 czerwca 1975 r. wypowiedziała tę pracę. 15 czerwca 1975 r. starsza księgowa Jadwiga Kuligowska została starszym referentem administracyjnym OPP.
Likwidacja Świetlicy Międzyszkolnej i zmiana nazwy DKDiM na Ognisko Pracy Pozaszkolnej Decyzją władz Inspektora Szkolnego mgr Stanisława Lipskiego, Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, władz miejskich świetlica z dożywianiem przestała istnieć z dniem 10.12.1974. Z dniem 1 grudnia 1974 DKDiM został przemianowany na Ognisko Pracy Pozaszkolnej jako nieodpowiadający wymogom Młodzieżowego Domu Kultury, którego powstanie sugerowano wcześniej (inspektor NIK, inspektor Lipski, wizytator Gołaszewski). „W związku z tym zamknięto pracownię koła fotograficznego i tenisa stołowego. 11 grudnia na konferencji szkół odbył się przetarg, kto bierze jaką pracownię. Fotograficzna znalazła miejsce mieściła w SP nr 1, a tenis stołowy w Osiedlowym Domu Kultury na osiedlu Kopernika. Inne pracownie na razie nie znalazły zastępczego lokum. W związku z dezorganizacją placówki część personelu, zwłaszcza obsługi, musi od nas odejść.”
W dokumentach w 1974 r. pojawiła się pieczątka o następującej treści: OPP – ul. Sobieskiego 6b, tel. 21 – 87 83 – 200 Starogard Gdański Od tego roku zaczęła, jeszcze naprzemiennie z DKDiM, zaczęła funkcjonować nowa nazwa placówki. Nazwa DKDiM była jeszcze aktualna 12.10.1975 r. (na protokóle Rady Pedagogicznej). Zwolnienia, a raczej propozycje przeniesienia, związane z likwidacją Świetlicy Międzyszkolnej nie zawsze przebiegały łagodnie. Kucharka Maria Frost, której z dniem 31 marca 1975 r. dyr. OPP zaproponowała prace w SP nr 4 w charakterze kucharki zdecydowanie odmówiła. Tak samo kucharka Irena Miszewska, otrzymując propozycję etatu kucharki w SP 4. Władysława Rynk, której dyrekcja OPP zaproponowała pracę w Zakładzie Wychowawczym w Starogardzie w charakterze woźnej od 1 stycznia 1975 r., przyjęła już pracę w LE w charakterze sprzątaczki. Edyta Cysarz, zatrudniona w charakterze kucharki od 1 października 1974 r. do 31 grudnia 1974 r., przeszła do Zakładu Wychowawczego. Adam Rynk został pomocnikiem intendenta od 15 lutego 1974 r. do 30 czerwca 1974 r., a od 1 września 1973 r. był intendentem. Dyrektor OPP zaproponowała Irenie Szulca pracę w Przedszkolu Nr 1 w charakterze nauczyciela od 1 stycznia 1975 r. To samo dotyczyło Marii Thomlli. Janowi Ossowskiemu zaproponowała pracę w SP nr 3 w charakterze palacza.
|